Hluhluwe dag 1: Richards Bay and of to Hluhluwe

Maandag 10-09-2018

Hluhluwe dag 1: Richards Bay and of to Hluhluwe

We begonnen de dag goed. De dames van de Lodge hadden en heerlijk Engels ontbijt voor ons gemaakt. Om 9 uur werden we door de broer van Mark opgehaald. Zijn naam is Jason. I.v.m. het niet kunnen vinden van een baan doet hij van allerlei klusje om zo toch rond te kunnen komen.

Als eerste gingen we naar de Short pier. Dit was de enige natuurlijke haven van Zuid Afrika. In deze haven vindt de handel van kool plaats. Vanuit het uitkijk punt kon je ver kijken. De anker vormige stenen liggen daar om het land te beschermen tegen het water, ze breken de golven. Vlak voor dit uitkijk punt liggen een aantal  scheepswrakken, 1 daarvan konden we zien als het water lager kwam door de stroming. Daarna door naar het volgend punt. Onder wel kwamen we een hele grote groep Velvet Monkeys tegen. Aangekomen op de plek van bestemming: de Bikers Church. Een gebedsplaats voor motorrijders met een geweldig uitzicht over de haven. Hier hebben we een havik en een pied Crow gezien

Stop 3 was de golfclub. Omdat Jason hier golft kunnen wij makkelijk naar binnen. OP het moment staat hij 3de van Zuid Afrika. Hij hoop ooit prof te worden. Hier lopen namelijk impala’s en nijlpaarden. Ook kun je uitkijken over het Mzigazi meer. In dit meer werden in WOII de vliegtuigen bijgeladen. Helaas zijn er ook een aantal gezonken. We hebben even rond gewandeld en zagen weel een aantal Hadeda’s, Door naar de haven waar we even lekker hebben gezeten en met z’n alle een drank je hebben gedaan. Daarna de laatste stop in het winkelcentrum zodat we een goede steker konden kopen die in het Afrikaanse stopcontact pas. De gene die ik meegenomen had past natuurlijk weer niet.

Terug naar het hotel waar de tassen in de auto werden geladen waarna we weggebracht werden naar het liegveld. Na even gewacht te hebben en een aantal andere vrijwilligers te hebben ontmoet weren wij opgewacht door iemand van Wildlife act. Zij leidde ons naar de 2 busjes die ons naar de projecten gingen brengen. Ik was echter de enige vrijwilliger de naar Hluhluwe gaat.

Na een reis van ongeveer 1,5 uur kwamen we aan in een klein winkelcentrum waar we werden opgewacht door de Mike. Hij is 1 van de onderzoekers. Mijn spullen werden in de achterbak van de ute gelegd en ik ging naast het meisje zitten die al in op de bank in de achterbak zat. Haar naam is Lisa en ze komt uit Zwitserland.  Na dit alles vertrokken we. Wat een bijzondere ervaring. In de achterbak op een bankje met 80 km per uur. Je voelt dan letterlijk de wind door je haren heen gaan. Het duurde ongeveer 20 minuten voordat we de ingang van het park bereikte. We kregen een korte uitleg over hoe we ons in het park moeten gedragen. Daarna gingen we verder. Het duurde niet lang voordat we het eerste dier zagen. Een witte neushoren en niet lang daarna nog 2. Gevolgd door een 2 buffels langs de weg. We vervolgde onze reis. Hele stukken waren weggebrand. Het blijkt dat ze gaan proberen om het hele park gecontroleerd te laten branden. Dit om zo de extreme groei van struikgewassen tegen te gaan. Ook nog een aantal zebra’s werden er gespot.

In het park aangekomen bleken Lisa en ik beide onze eigen kamer te hebben. Het is een onderzoeklocatie dus er verblijven hier verschillende mensen met verschillende redenen. Wildlife act heeft z’n eigen keuken en kamer in het onderzoek gebouw.

Mike besloot deze avond voor ons te koken. Het werd heel erg vele spaghetti zodat we er 2x van kunnen eten.

In de avond heb ik mijn koffer uitgepakt en geprobeerd mijn kamer in ter richten. Het is redelijk gelukt